9-11: Wilgengors op Terschelling...

Vijf keer per jaar wordt het gehele Waddengebied op watervogels geteld, de Boschplaat van Terschelling wordt dan door mensen van het SOVON-kantoor gedaan, en mijn favoriete telstuk is de oostpunt van de Boschplaat. In mei was de laatste telling geweest, dus we hadden er zin in op 9-11. Het was pas om half een hoog water en omdat het water ook echt hoog was en tot aan de kwelderrand stond, duurde het lang tot de 30.000 aanwezige steltlopers zich een beetje fatsoenlijk lieten tellen. Om vier uur liep ik terug naar mijn fiets en zag dat er in het meest oostelijke vliertje van de Boschplaat een paar vogels achter elkaar aanzaten.

's Morgens hadden we bij paal 18 al wel een Ortolaan gezien en zaten er daar vrij veel Rietgorzen, maar onderweg langs het boschplaatpad zat vrijwel niets (behalve een groepje van 6 IJsgorzen!). Hoewel ik dacht dat het wel weer Rietgorzen zouden zijn ploegde ik door het helm om te constateren dat dit inderdaad het geval was. Bij een nadere blik in het bosje zag ik echter ook nog een gele vogel zitten, telescoop er opgezet en OEPS het is een gele gors. Na een momentje van bezinning dacht ik gelijk aan een Wilgengors, maar wat doe dan je eerst: goed kijken, foto's maken, of diep in mijn tas naar een vogelboek zoeken? Gelijk maar wat foto's, maar wel ver en half tegenlicht, dus nog maar wat dichterbij, terwijl de vogel vanuit het bosje in de top ging zitten.

Nog wat foto's en nog eens goed kijken, iemand bellen? Teller van het naastgelegen telgebied was zijn telefoon vergeten, dus die niet. Tjsa en waarom is het eigenlijk geen Geelgors, en wat zijn de doorslaggevende kenmerken van een Wilgengors? Dus ANWB-gids erbij en dan blijkt de Wilgengors op het plaatje toch minder geel dan mijn vogel, met een lichte keel en twee witte vleugelstrepen. De roodachtige streepjes op de borst leken mij meer Geelgorsachtig, en de gesloten bruinachtige wang kon ik op geen enkel plaatje vinden. Toen sloeg de twijfel toe en hoewel de vogel zelfs nog een serie scherpe tsjipjes liet horen dacht ik dat het mogelijk toch een Geelgors of een Rietgors met een kleurafwijking was. Om 16.40 vloog de vogel spontaan op om met een boogje in oostelijke richting te verdwijnen. Als ik toen nog even beter had nagedacht, had ik kunnen bedenken dat een Geelgors toch groter en forser is dan deze vogel, die eerder formaat slanke Rietgors had.

Terug in het huisje in Oosterend liet ik de foto's zien en uit de reacties leek het zeer gewenst om de foto's op een computer te bekijken. Het resultaat zijn bijgaande plaatjes waar de vogel toch echt het meeste weg heeft van een Wilgengors. Ik had jullie hem en de fietstocht er naar toe van harte gegund.


groeten,
Erik van Winden (tekst en foto's)