Dagje in het noorden: Citroenkwikstaart en meer

Op zondag 8 augustus 2010 besloten Rob ter Ellen, Danny Laponder en ondergetekende een dagje waddengebied te doen. Omdat het waddengebied (incl. Lauwersmeergebied) en IJsselmeergebied één van de redenen is niet te emigreren proberen Danny Laponder en ik in de zomermaanden de regio zo vaak mogelijk aan te doen, wat er in ons geval op neer komt dat we daar maximaal één maal per week zijn.

Omdat we nog wat tijd over hadden vóór het hoge water besloten we te beginnen bij de plasjes langs de N31 bij Harlingen. Naast de gebruikelijke soorten blunderde ik binnen tien minuten tegen een Poelruiter aan. Dat begon goed en we namen ons voor dat het hier niet bij zou blijven. Dus op naar de HVP bij Westhoek. Hier zaten, zoals dat hoort in deze tijd van jaar, zo’n 3500 Krombekken, 10.000+ Tureluurs, 500+ Bontbekken, een (in de Waddenzee schaarse) Strandplevier en nog heel veel meer. Na een uur vond Danny een Poelruiter tussen de Tureluurs. Dat was nummer twee, we hadden al wel eens minder ontdekt. Na twee en een half uur zonder een echte klapper en met afgaand tij besloten we door te gaan naar Zwarte Haan. Hier worden deze zomer weinig calidrissen en andere stelten behalve Kluut en Wulp gezien, dus daar zouden we snel klaar zijn, zodat we door konden naar de Lauwersmeer. Rond een uur of twaalf bekeken we 7000 Kluten en de tientallen andere aanwezige steltjes toen ik een vogel hoorde roepen die mij in eerste instantie aan een Grote Pieper deed denken. Het dier moest drie keer roepen voor ‘t kwartje viel en ik de anderen kon attenderen op de kwikstaart (want dat was ‘t!) die op ons af kwam vliegen. Terwijl de vogel bleef roepen konden we zien dat het een kwikstaart betrof die qua jizz het midden hield tussen Witte en Gele Kwik. Aan de vogel was geen spoor van geel zichtbaar, wel leek vaag iets van borsttekening aanwezig. Omdat de vogel recht over ons heen vloog konden we alleen de onderzijde van de vogel zien. Nadat de vogel ons en de dijk landinwaarts (in zuidwestelijke richting) was gepasseerd verloren we de vogel uit het oog, omdat de dijk ons verdere zicht belemmerde. We keken elkaar aan en… 1e kj Citroenkwikstaart was de enige optie! Controle (binnen één minuut) van de roep aan de hand van Roché en Vogelstimmen verzekerde ons van de juiste determinatie. De daaropvolgende korte zoekactie langs de dijk leverde helaas niets op. Foto’s of geluidsopnamen hebben we niet, maar dat mocht de pret niet drukken.

De rest van de dag werd doorgebracht in het Lauwersmeergebied, wat 10.000-en vogels, waar onder een aantal secundaire soorten, opleverde met als hoogtepunt een door Rob gevonden juveniele (vroeg!) Gestreepte Strandloper in de Zuidelijke Ezumakeeg.

Wij waren wel weer tevreden.

Rinse van der Vliet