Erwin Goutbeek, Nico de Vries en Emo Klunder waren van 8 okt. 2010 (vanaf 11.20 uur) tot 11 okt. 2010 (tot ong 11.35 uur) op Rottumeroog om vogels te tellen. Alle dagen was er een stevige oost-noordoosten wind. Er was veel trek van zangvogels. De eerste twee dagen zat het eiland vol met Tjiftjaffen. Ook Kepen trokken massaal door en we zagen veel andere soorten. We telden dit weekend meer dan 100 soorten. Het weer was verder goed, met alleen de eerste dag vrij veel bewolking; de andere dagen was het prachtig zonnig weer. Zo ook de 11de oktober, de dag van de waarneming.
We stonden rond 11.25 uur op de Harder (boot van LNV) te wachten op het strand. We hadden de zon in de rug. De boot zagen we al aankomen; we hadden dus goed licht. Om ongeveer 11.28 uur zagen we 2 duikers aan komen vliegen. De ene was een stuk groter dan de ander. De kleinere was overduidelijk een Roodkeelduiker met witte wangen waar het oog nog in het witte gedeelte viel.vHet was een vogel niet in zomerkleed (tijdens dit weekend hebben we zeker 2 Roodkeelduikers in Zomerkleed gezien.) De vogel had een opgewipte snavel en bewoog zijn nek/kop op en neer. De andere duiker vloog achter deze Roodkeelduiker (in feite vlogen ze samen). Deze vogel was aanmerkelijk forser en ook langer dan de Roodkeelduiker. Ik dacht eerst aan een IJsduiker. (Tijdens zeetrektellingen heb ik er in totaal zo’n tien langs zien vliegen.) Ik zei het ook hardop “IJsduiker”. Erwin zei: “Deze vogel beweegt zijn kop ook op en neer.” Ik zei toen dat het dan een Geelsnavelduiker moest zijn. De vogel bewoog inderdaad de hals en kop opvallend op en neer (het leek soms zelfs of de vogel achterom keek)
Erwin vond dat de vogel zijn kop als een slang bewoog. Ik lette nu op de snavel en zag dat deze erg fors was. De vogel hield de snavel enigszins schuin omhoog. Ik lette ook op de kleur van de snavel en zag dat het voorste gedeelte van de snavel zeer licht was, (het leek wit) zonder donkere randen. Ik wees de anderen er op en deze zagen het ook. Deze vogel was ook niet in Zomerkleed, waarschijnlijk dus juveniel. De buik, borst en flanken waren wit en het verenkleed op de rug en vleugels vrij licht. Niet opvallend donkerder of lichter dan het kleed van de Roodkeelduiker. Toen de vogels voorbij waren gevlogen, besefte Erwin dat hij een superkans had laten liggen om prachtige foto’s te maken. Maar denk daar maar eens aan bij zo’n spannende waarneming!
Emo Klunder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten