De Bergfluiter
Na een lange vrijdag met veel vogels bleven we vrijdagavond lekkergaar in de Strandpluvier in plaats van een bezoekje aan Tante Pe. Dit zorgde ervoor dat we de volgende morgen fris en fruitig met het eerste licht in de miezer stonden. Daarop trok iedereen zijn eigen conclusie, sommigen gingen toch op stap. Ik besloot eerst maar eens te ontbijten en opruimen.
Na deze rustige start besloten we met een groepje een rondje te maken door het bos achter de Eureka, met het oog op de kleine vliegenvanger die op vrijdag hier was gezien. Na een uur bestond de opbrengst uit wat sijzen en een kleine karekiet en waren wij op terug naar de Strandplevier. Tot ik, vlak bij ons huisje, een opvallende phyllo zie vliegen die meteen opvalt door de geheel witte onderkant en het verse groen op de vleugel. Ik dacht als eerste aan een Bergfluiter maar dat was toch wel een heel sterke claim voor iets wat je ziet schieten. Dus zei ik tegen de rest "Spannende Phylo met geheel witte buik". Sander en de rest hadden hem snel ook in beeld en Sander riep meteen Bergfluiter.
Waarom piep je hem dan niet als zeker zal de oplettende lezer denken? Uiteindelijk zagen we de vogel maar heel kort en hadden verschillende mensen een kenmerk gezien, maar niemand het hele plaatje. Daarbij keken we in het donkere weer tegen het schaarse licht in, geen ideale waarnemingscondities!
De vogel riep een keertje voordat hij verdween in het bos, de roep leek sterk op tjiftjaf, dus op basis van het geluid was het een westelijke, maar dan moesten we wel nog even vaststellen dat we echt een Bergfluiter hadden gevonden. Na enige tijd zoeken en de waarneming doorspreken toch een voorzichtig piepje om wat mankracht aan te trekken om de vogel terug te vinden. Kees de Vries en Rommert waren in de buurt aan het vogelen en waren snel ter plaatse. Rommert vond de vogel gelukkig al heel snel terug langs de weg, en na
enige vreugdekreten liet de Bergfluiter zich fantastisch bekijken aan de aanwezigen. Zo was hij ineens erg makkelijk!
 |
| Bergfluiter, Duinkersoord, Vlieland, 3 oktober 2010 (Jaap Denee) |
Na het zeker piepje werd het al snel erg druk. Maar de vogel bleef niet stil zitten en liet zich steeds kort maar wel erg fraai bekijken. Hij maakte alleen wel een groot rondje langs de weg en over Duinkersoord. Uiteindelijk konden we de vogel met een kopje koffie in de hand zelfs nog over de tuin van de strandpluvier zien vliegen. Hij is de dag erna ook nog een paar keer gezien maar het bleef geen makkelijk dier. Voor een leuke opname van hoe de ontdekking ongeveer ging verwijs ik je naar de dutch birding sound gallery.
http://www.dutchbirding.nl/soundgallery.php?p=sounddetails&sid=131&page=zoek
Ik blijf het vooral grappig vinden dat we nog zo lang getwijfeld hebben, eigenlijk hadden we alle kenmerken gezien. Je gelooft alleen jezelf gewoon niet op zo moment, zeker als je hem zo kort ziet. Het is wel heel gaaf om een keer iets goeds te vinden op DT na al die weekenden! Het maakt niet uit wat voor weer het is je kan elk moment tegen een zeldzaamheid aan blunderen! Dus pak je kijker en ga naar buiten!
Bas van Schooten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten